Pożeracz Światów nie rozumie umysłu człowieka. Nie może pojąć, z jakich powodów ludzie walczą, gdy nie ma szansy na zwycięstwo, dlaczego poświęcają się w obronie innych jednostek. Nadzieja, miłośći wiara to dla Wija Pustki obce słowa. Słowa, których znaczenie pragnie odkryć.
Z cząstki siebie stworzył Talic, istotę, która kiedyś może zrozumieć człowieka. Ogar Pragnień kryje się pośród ludzi, poszukując ofiar – nieudaczników, którzy chcą pozbyć się wspomnień, desperatów szukających spokoju w zapomnieniu. Zabiera to, czego ludzie nie chcą, a jednocześnie wybiera coś dla siebie. Dzień, w którym Talic ogarnie ludzki umysł, może nadejść już wkrótce.
Talic bliżej jest do człowieka, niż istoty boskiej. Powstała z cząstki umysłu Pana Hordy, przyobleczono ją w ludzkie ciało i wysłano ku światom zamieszkałym przez istoty, które ma zrozumieć. Ogar Pragnień podróżuje po Galaktyce w poszukiwaniu osób, którym pamięć o wydarzeniach z przeszłości przynosi jedynie ból. Podaje się za terapeutkę, psionika, który umie zabrać myśli powodujące cierpienie, zastrzega jedynie, iż wraz z niechcianymi wspomnieniami zniknąć mogą pożądane. Zależy jej na wszystkich ważnych dla człowieka wydarzeniach, więc ofiary „czyści” niemal całkowicie. Czasem pozostawia cząstkę wspomnień, z rzadka zabiera tylko niewielki ułamek pamięci – zależnie, co kryje się w badanym umyśle. Wyłączając niezwykłe zdolności telepatyczne, Talic nie różni się od zwykłego człowieka. Nie odczuwa jednak ludzkich emocji – potrafi je tylko analizować i przechowywać. Jest jednak zdolną aktorką i nigdy jeszcze nie rozpoznano w niej sługi Pożeracza Światów. Prawdziwą tożsamość Ogara poznają tylko ci, których decyduje się zabić – z Talic można jednak nawiązać równą walkę, a tym bardziej przed nią uciec.
Talic posiada tylko jedną postać – pięknej kobiety o sylwetce sportsmenki, szlachetnych, azjatyckich rysach twarzy i hipnotycznych, zielonych oczach. Nie jest całkiem bezbronna: posiada zdolności psioniczne i walczy całkiem nieźle, jednak nie tak dobrze, jak zawodowi zabójcy lub weterani wojny z Hordą. Dlatego mając wybór między ryzykowną potyczką a ucieczką, zawsze decyduje się wycofać.
Przypisy[]
Andrzej 'Enc' Stój "Nemezis", s. 169-170
 Artykuł ma zawierać tylko treści pochodzące z oficjalnego podręcznika. Prosimy o uwzględnienie tego podczas edycji. |