Kaskadowe uszkodzenie neuronów u osoby dotkniętej chorobą hibernacyjną
Inaczej zespół kriogeniczny, zwany kolokwialnie syndromem śpiącej królewny lub śmierci sarkofagowej - choroba o nieznanej etiologii. Czynnikiem inicjującym jest obniżeniem temperatury ciała ofiary, np. podczas procesu hibernacji, a następnie próba przywrócenia ciała do normalnej temperatury.
Występuje u około 10% procent populacji, a śmiertelność sięga 93%. Co ciekawe, osoby które bezproblemowo przebyły nawet niezwykle długą hibernację, mogą podczas kolejnego schłodzenia nabawić się zespołu krio.
Czynnik etiologiczny[]
Pomimo intensywnych badań nie udało się odkryć przyczyn choroby.
Objawy[]
Pierwsze symptomy choroby hibernacyjnej pojawiają się już podczas wybudzania pacjenta. Początkowo są to objawy nieswoiste - wysoka gorączka (nawet do 40°C), silne dreszcze, brak koordynacji ruchowej, zaburzenia równowagi, ogólne osłabienie, liczne mimowolne skurcze mięśni.
W ciągu kilku następnych godzin następuje gwałtowna degeneracja neuronów ofiary, prowadząca do dezintegracji systemu nerwowego, zatrzymania akcji serca, czynności oddechowej a następnie do śmierci. Pacjenci podłączeni do urządzeń sztucznie stymulujących mięsień sercowy i płuca, w ciągu kilku do kilkunastu kolejnych godzin tracili 100% tkanki nerwowej w organizmie, co naturalnie prowadziło do zgonu (pomimo sztucznego podtrzymywania funkcji życiowych).
Leczenie[]
Aktualnie, pomimo wielu wysiłków, nie udało się wynaleźć lekarstwa na syndrom kriogeniczny. Brak nawet środków powodujących znaczące spowolnienie postępów choroby.
Jedyną grupą niemal zupełnie pozbawioną przypadków syndromu kriogenicznego, pomimo intensywnego korzystania z technologii hibernacyjnej, są Tygrysie Rody. Przyczyna takiego stanu rzeczy jest nieznana. Być może jest to spowodowane stosowaniem bezwzględnej eugeniki przy projektowaniu genomodyfikowanych żołnierzy, a może to skutek legendarnej wytrzymałości członków Rodów.